Utrecht: interview AD
Bron: AD regio Utrecht
Utrechtse stichting verrast ouderen met cadeautjes en maaltijden: ‘Sommigen komen het huis nauwelijks uit’
Etentjes voor alleenstaande of eenzame ouderen, dat zit er nu even niet in. Dus gaan vrijwilligers van de Utrechtse stichting Met Je Hart nu met lekkernijen en cadeautjes langs de deuren. ,,Juist die korte gesprekjes zijn ontzettend belangrijk.”
Eenzaam? Zo zou de 82-jarige Wil Jongerius, wonend in een appartement in Overvecht, zichzelf niet willen noemen. Twee kinderen en vijf kleinkinderen, goede kennissen, een groepje vrienden van de bridgeclub: aanspraak genoeg. Het woord ‘verveling’ komt niet voor in haar woordenboek: dagenlang haakt en naait de creatieve Utrechtse, iedere dag maakt ze een wandeling. ,,Ik kom soms tijd tekort”, grapt ze.
Maar alleen, dat is het vaak wel. Meer dan twintig jaar geleden overleed de partner van Jongerius, en in coronatijd liggen veel van de activiteiten en familiebezoeken die gebruikelijk op de planning stonden compleet stil. ,,Als je het nieuws ziet, over vaccinaties of rellen, dan haal je je soms toch ideeën in je hoofd die niet kloppen”, vertelt de 82-jarige, terwijl ze een familiefoto tevoorschijn tovert. ,,Ik bel wel veel, maar je mist soms toch iemand om dingen mee te bespreken.”
Geklets en verhaaltjes
De alledaagse verhaaltjes, het geklets van kennissen, ‘simpele’ gesprekjes: dat zit er even niet in. Voorheen ging Jongerius met een groepje ouderen uit de wijk ééns per maand eten bij het Chinese restaurant in de buurt. Deze etentjes werden georganiseerd door stichting Met Je Hart: een van oorsprong Utrechtse organisatie die eenzaamheid onder zelfstandig wonende ouderen probeert te verminderen. Dit doen ze niet alleen door dinertjes in de wijk te organiseren, maar ook door activiteiten in de regio te plannen. In Utrecht doen er 180 ouderen mee, maar inmiddels is de stichting in meer dan dertig Nederlandse gemeenten actief.
De etentjes, die in het geval van Jongerius plaatsvinden bij restaurant Fong Shou in Overvecht, maar evengoed plaatsvinden bij Parkcafé Buiten, Cafe Buurten of ’t Oude Tolhuys, kunnen vanwege de lockdown niet doorgaan. En dus brengen de vrijwilligers korte bezoekjes. Met kant-en-klare, verse maaltijden en boxen vol lekkernijen en cadeautjes, voor een groot deel tot stand gekomen met donaties. En soms, simpelweg, voor een eenvoudig praatje.
Verwennerij
Zo ook de Utrechtse vrijwilliger Michelle Blom, die al vanaf de oprichting betrokken is bij de organisatie. Op een regenachtige woensdagmiddag brengt ze een verse maaltijd van hotel-restaurant BUNK langs bij mevrouw Jongerius, plus een grote doos met chips, chocolaatjes en andere houdbare producten. ,,Kijk, mevrouw. Die kan u vanavond lekker opwarmen”, wijst Blom, terwijl ze de spullen voorzichtig in de keuken zet. ,,Wat een verwennerij”, mompelt de nuchtere Jongerius.
Een gezellig praatje, hier en daar een grapje: mevrouw Jongerius staat vrolijk in het leven. Maar er zijn ook een hoop ouderen bij wie de situatie schrijnend begint te worden, weet Blom. ,,Je ziet de moedeloosheid toenemen: hoe snel houdt dit op? Dat maakt die kleine contactmomenten, die korte gesprekjes, zo belangrijk.”
Signaleren
Sterker nog: een hoop ouderen zijn angstig, zegt Petra Spelbos, coördinator bij de stichting. ,,Ze komen de deur nauwelijks uit en zien hun kinderen of kleinkinderen een stuk minder. We proberen altijd goed door te vragen naar hoe het gaat en doen ons best om het te signaleren als er iets niet goed zit.”
,,Och, wat heerlijk”, mompelt mevrouw Jongerius even later, terwijl ze de lekkernijen rustig uit de doos pakt. ,,Ik vind dat ik wel erg verwend word, hoor.” Met mevrouw Jongerius komt het wel goed, meent ze zelf. Ze is er niet eentje om bij de pakken te gaan neerzitten. ,,Het is een moeilijke tijd, maar ik ben niet bang. Als dat vaccin me wordt aangeboden, dan ga ik gewoon.”
Uitgelicht
Wil je niets missen?
Volg ons op social media of meld je aan voor de Met je hart nieuwsbrief en blijf op de hoogte van nieuws, ontwikkelingen en behaalde resultaten.