Hoe het allemaal begon

Greet woont zelfstandig en is astmatisch. Dat maakt haar extra kwetsbaar. Door haar verzwakte gezondheid zette ze vrijwel geen stap meer buiten de deur. Tijdens mijn bezoekjes aan Greet voerden we lange gesprekken, en als haar gezondheid het toeliet, maakten we een ommetje.

De gemiddelde dag van Greet bestond uit puzzelen en tv-detectives kijken. Sociale interacties had ze helaas vrijwel niet meer. Ze kon makkelijk twee maanden uitkijken naar een verjaardagsfeestje, dan had ze eindelijk weer een moment dat ze onder de mensen kwam. Greet was ook trots. Misschien soms ook te trots. “Ik wil niet steeds om hulp hoeven te vragen”, zei ze met regelmaat.

De ontmoetingen met Greet waren confronterend. Het maakte me bewust van ouder worden en de eenzaamheid die ermee gepaard kan gaan. En hoe de maatschappij kijkt naar ouderen. De eenzaamheid in haar blik, raakte mij diep in mijn hart.

Helaas is Greet niet de enige oudere in Nederland met eenzaamheidsgevoelens. De cijfers liegen er niet om. Dat mogen en kunnen we als maatschappij toch niet toestaan? In 2012 besloot ik actie te ondernemen. Stichting Met je hart werd een feit en samen met vrijwilligers in regio’s door heel Nederland kunnen we dankzij jullie ouderen met eenzaamheidsgevoelens samenbrengen en weer laten genieten.

Het is mijn droom om de komende jaren alle ouderen in Nederland in ons hart te kunnen sluiten, die onze aandacht zo nodig hebben.

Liefs Babs